Stephen King fot.: Michael Edwards
Tego pana znają chyba wszyscy, nawet jeżeli nie czytaliście nigdy jego książek, to na pewno słyszeliście o jego pisarstwie. Jego życiową dewizą jest: „Jeśli piszesz coś, za co ktoś daje ci czek, jeśli pomyślnie spieniężysz czek i płacisz tymi pieniędzmi rachunek za prąd, to można powiedzieć, że jesteś utalentowany”.
Stephen King urodził się w 1947 roku dokładnie 21 września. Ojciec opuścił rodzinę gdy Stephen miał 3 lata. Niepełna rodzina miała liczne problemy finansowe, matka Kinga imała się wielu prac, by w końcu osiąść z Stephenem i jego starszym adoptowanym bratem Davidem w Durham w stanie Maine.
Swoją karierę pisarską King rozpoczynał od wielu przedsięwzięć, z różnym skutkiem. Swoją pracę zaczynał od tworzenia opowiadań na podstawie przeczytanych komiksów, aż do czasu gdy jego mama namówiła młodego pisarza do własnej twórczości, kupując mu tym samym na gwiazdkę maszynę do pisania.
Pierwsze opowiadania Stephena Kinga, które w 1960 roku wysłał do wydawcy, nie dostało żadnej odpowiedzi. Jednak to go nie zniechęciło i w końcu po wielu próbach wysyłania opowiadań do wydawców, ukazał się tekst Kinga pod tytułem Byłem nastoletnim rabusiem grobów, które opublikowano pod zmienionym tytułem – W półświecie grozy. W swoim pisarskim dorobku Stephen King ma również gazetkę, którą wraz z bratem rozprowadzał po swoim mieście. Nazywała się Szmatławiec Dave’a. Jak również własnoręcznie wydana książka (swoje małe wydawnictwo Stephen King nazwał V.I.B – Very Important Book), gdzie rozprowadzał egzemplarze wśród kolegów, sprzedając je za ćwierć dolara. Niestety, choć książka rozeszła się bardzo szybko, to jednak nielegalny proceder został wykryty przez nauczycieli i odebrany autorowi łącznie z zarobionymi pieniędzmi. Autor ma na swoim koncie również publikacje w szkolnej gazetce „Bęben”, oraz pisanie relacji sportowych dla „Weekly Enterprise”.
Aby uniknąć wojska Stephen King za namową matki, poszedł na uniwersytet w Maine. Gdy skończył studia ożenił się z Tabithą Spruce. To właśnie ta kobieta wiernie towarzyszyła pisarzowi w małżeństwie, dając mu trójkę dzieci z czego dwóch synów Owen i Joe są pisarzami, zaś córka Naomi wielebną w kościele. Autor przez długi okres czasu borykał się z problemem alkoholowym. W okresie kiedy jeszcze nie był znanym twórcą, imał się różnych prac, ale również często zaglądał do kieliszka, jak później sam wyznał był bardzo pijany na pogrzebie swojej matki. Z tym nałogiem King walczył mniej więcej 10 lat.
Wszystko zaczęło się od powieści Carrie. Początkowo opowiadanie o biednej dziewczynie, która w szkole doświadcza szyderstw i aktów przemocy psychicznej i fizycznej, za to obdarzona jest niewątpliwie niezwykłymi właściwościami parapsychicznymi, miało być kolejnym opowiadaniem opublikowanym w piśmie dla panów, jednak całość przerosła oczekiwania pisarza. Choć autor nie przepadał za stworzoną przez siebie postacią, to żona namówiła go do kontynuowania opowiadania, które trafiło do wydawnictwa. Carrie ukazała się w 1974 roku, zaś sam autor, który był dość nieznany na rynku, zarobił za nią 400 tys. USD. To doprowadziło do porzucenia przez autora wcześniejszych prac, oraz poświęcenia się pisarstwu na „pełny etat”.
Wtedy też powstawały jego kolejne książki, Miasteczko Salem, Lśnienie, Łowca snów, Bastion , Misery, Cmętarz zwieżąt , Strefa śmierci, Podpalaczka, Wielki Marsz, Cujo, Dolores Claiborne i wiele innych. Autor nie publikował tylko pod swoim nazwiskiem. Figuruje jako Richard Bachman, lub jako John Swithen.
Stephen King doczekał się również ekranizacji swoich książek i na szczęście wszystkie filmy wypadły równie znakomicie jak ich książkowe siostry. Na ekranie można obejrzeć np.: Lśnienie, Carrie, Smętarz dla zwierzaków, Zielona mila, Misery czy też Skazani na Shawshank. Autor również brał udział w tych przedsięwzięciach, jako scenarzysta czy producent, a czasami nawet jako aktor.
W swoich powieściach autor nie tylko wspaniale kreuje postacie i rzeczywistość, jak również pokazuje ciekawe sposoby widzenia grozy. Może być ona wszędzie, ograniczenie stanowi jedynie wyobraźnia.
Stephen King w dość krótkim czasie dorobił się całkiem pokaźnego majątku. Swoje przemyślenia oraz rady związane z pisarstwem opisał w książce Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika. Jedna z jego rad to:
Czytaj cztery godziny dziennie i pisz cztery godziny dziennie. Jeśli nie masz na to wystarczająco dużo czasu, to nie oczekuj, że będziesz dobrym pisarzem.
