Pomsta – Maciej Kaźmierczak
Myślę, że jeśli macie ochotę na jakiś w miarę szybki kryminał z angażującą fabułą, to “Pomsta” będzie dobrym wyborem. Może nie na jeden wieczór, bo aż tak cienka nie jest, ale fabuła raczej was nie zawiedzie.
Kryminał
Syrenka – Camilla Läckberg
Pomimo iż trafiłam na krytyczne opinie dotyczące „Syrenki”, dla mnie jest to jedna z ciekawszych części. Wątek kryminalny był dla mnie szokujący i w niektórych momentach czułam ciarki. Historia utkana z retrospekcji mrozi krew w żyłach i zapada w pamięci. Losy głównych bohaterów zmienią się o 180 stopni poprzez serię niefortunnych zdarzeń, które ostatecznie doprowadzą do tragedii. Ale więcej nie mogę zdradzić, żeby czytelnik miał możliwość sam wyruszyć do Fjällbacki i dowiedzieć się, co się wydarzyło w szóstym tomie Sagi. Fani twórczości Camilli Läckberg nie powinni czuć się zawiedzeni.
Zanim mnie zabijesz – Paula Er
Nie mogę powiedzieć, że książka była nudna, jednak czegoś mi w niej zabrakło. Dobrze, że temat przemocy domowej przestał być tematem tabu i otwarcie się o nim mówi/pisze. Żadna kobieta nie powinna przechodzić takiego piekła. Być może kogoś ta lektura zmotywuje do ucieczki od przemocowego związku. Dla osób, które uwielbiają kryminały, „Zanim mnie zabijesz” może się jednak okazać za mało kryminalna. Jeśli ktoś lubi romanse, to mało w niej romansu...
Przesyłka – Robert Wysokiński
Pierwsza część przygód agenta FBI Toma Vesuvio zaczyna się z przytupem. Otrzymuje przesyłkę, w której Do jego biura zostaje dostarczona przesyłka, w której jest ucięty palec, ziemia i rząd cyfr zapisany na kartce. Do Vesuvia dzwoni nieznany mężczyzna i mówi, że ma czterdzieści osiem godzin na znalezienie właścicielki palca, a po tym czasie kobieta umrze. Rozpoczyna się nierówna walka z przestępcą, gra, w której liczy się każda godzina, a złoczyńca rozdaje karty i wodzi za nos stróżów prawa, którzy bezsilnie próbują zapobiec nieszczęściu.
Niemiecki bękart – Camilla Läckberg
Autorka w subtelny sposób porusza temat szeroko pojętej tolerancji. Bynajmniej nie jest to wciskanie czytelnikowi na siłę wątków o odmienności i homoseksualizmie. Kwestie te spójnie wplatają się w fabułę powieści. Są istotne, ale nie najważniejsze. Na mnie „Niemiecki bękart” wywarł ogromne wrażenie. Z niecierpliwością wyczekiwałam kolejnych fragmentów z przeszłości Elsy. Jej tragiczna historia wzbudziła moje współczucie. Być może nie jest usprawiedliwieniem dla oziębłości w stosunku do córek, ale kto wie, czy nie zmieniłaby się, gdyby miała taką szansę.
Ofiara losu – Camilla Läckberg
Fani kryminałów mogą się poczuć nieco rozczarowani „Ofiarą losu”. Mnogość wątków obyczajowych bywa przytłaczająca. Tym bardziej, jeśli nie czytało się poprzednich części sagi o Fjällbace i nie jest się przyzwyczajonym do tego, że autorka kreuje bardzo dokładnie każdą postać. Teoretycznie powieść dotyczy zbrodni (i to nie jednej), ale wątek kryminalny rozgrywa się jakby w tle. Osobiście jestem pod wrażeniem, że Camilla Läckberg nie pomija nikogo.
Kamieniarz – Camilla Läckberg
Podobnie jak w poprzednich częściach Sagi o Fjällbace, bohaterowie są przedstawieni w bardzo realistyczny sposób. Nie są wyidealizowani, co sprawia, że da się ich polubić. W książce napotkamy na błyskotliwe dialogi, waśnie sąsiedzkie, a także zaburzenia psychiczne. Autorka nie upiększając pisze o trudach macierzyństwa i rodzinnych relacjach...
Kaznodzieja – Camilla Läckberg
Czytając „Kaznodzieję”, po raz drugi wybierzemy się na wycieczkę do Fjällbacki – malowniczej miejscowości turystycznej położonej w południowo-zachodniej Szwecji. Spokój tego miejsca ponownie zakłóca zbrodnia. Tym razem w Wąwozie Królewskim zostają znalezione zwłoki nagiej kobiety. Kim jest martwa kobieta? Problem z jej identyfikacją to dopiero początek góry lodowej. Policjantów z komisariatu w Tanumshede znów czeka ciężki orzech do zgryzienia, bo pod zwłokami znajdują się jeszcze szczątki dwóch dziewczyn, prawdopodobnie zaginionych przed laty. Dochodzenie prowadzi do skłóconej rodziny Hultów, której głową był kiedyś uzdrowiciel i kaznodzieja – Ephraim. Czy Patrikowi – policjantowi wyznaczonemu do prowadzenia śledztwa – uda się przebrnąć przez gąszcz tajemnic i odkryć, co naprawdę się wydarzyło? Łatwo nie będzie!
Ze złości – Katarzyna Bonda
W tym kryminale nie ma zbędnych wątków czy pomyłek w zawiązywaniu fabuły. Bohaterowie są oryginalnie wykreowani. Każdy ma swój własny charakter. Przechodzą swoje własne przemiany. Są z krwi i kości. Nikt nie jest tam czarno-biały. I to jest niesamowicie fascynujące. Dawno nie czytałam książki, która byłaby stworzona z taką dbałością. Znajdziemy tutaj za to wiele zwrotów akcji, mnóstwo tajemnic, które czytelnik może sam odkrywać.
