Szydełkowanie dla każdego. Ponad 130 technik i splotów
Claire Montgomerie
„Lubię wracać tam, gdzie byłem już …” śpiewał Zbigniew Wodecki i miał w tym sporo racji. Uwielbiam wracać pamięcią do wakacyjnych wspomnień dzieciństwa. Gdy jechałam autobusem mijając złociste pola zboża, gdzieniegdzie upstrzone czerwienią maków i granatem chabrów. Gdy z nieba lał się żar, a ja popijałam naszpikowaną cukrem, czerwoną oranżadę pełną bąbelków. Do dzisiaj ten smak kojarzy mi się z beztroską. Pamiętam, że gdy wbiegałam do wiejskiego domu moich dziadków, zawsze znajdowałam babcię pochyloną nad robótką ręczną. Moja babcia była mistrzynią szydełkowania. Potrafiła zrobić na szydełku każdy wzór. I doskonale pamiętam, tę wielką chęć, jaką miałam, by się nauczyć tak szydełkować. Jedyną przeszkodą w spełnieniu tego marzenia, był mój słomiany zapał. Miałam tysiąc pomysłów na minutę, jednak bardzo szybko nudziła mi się każda aktywność, która wymagała dokładności i cierpliwości. Lubiłam siadywać na bujanym fotelu i obserwować moją babcię, w wielkich okularach, która podśpiewując rosyjskie przyśpiewki, z wielkim skupieniem szydełkowała dla nas kapcie. Potrafiła wyczarować szalik w marynarski wzór – biało – niebieskie pasy, rękawiczki w modnym oliwkowym kolorze, których zazdrościły mi wszystkie koleżanki, nawet białą sukienkę, którą mogłam zakładać tylko na wielkie wydarzenia. Gdy robiłam w tym roku noworoczne postanowienia, wpisałam na listę: nauczę się szydełkować. Nie wiem, czy wierzycie w prawo przyciągania, ale według mnie musi być w tym ziarno prawdy. Myślałam, że to postanowienie pokrył kurz i skończy dokładnie w tym samym miejscu, gdzie reszta noworocznych postanowień (wstyd się przyznać) – w krainie zapomnienia.
Jednak w tym momencie wpadła w moje ręce przepięknie ilustrowana pozycja: Szydełkowanie dla każdego (ponad 130 technik i splotów). Gdy zaczęłam czytać wstęp, który zachwycił mnie szatą graficzną, lekko się przeraziłam. Wiecie jak to jest, gdy czytacie teorię i jesteście przerażeni, a później przechodzicie do praktyki i już nie jest tak strasznie. Dokładnie tak miałam. No, ale od początku – zapoznałam się z rozdziałem dotyczącym narzędzi, które będą mi niezbędne, by zacząć moją szydełkową przygodę. Nie wiem, czy zdajecie sobie sprawę jak ciężko znaleźć jeszcze w mieście pasmanterię. Kiedyś takie sklepy były na każdym osiedlu. Rękodzielnictwo to trochę zapomniana dziedzina, w dzisiejszych czasach – chcemy mieć wszystko szybko, najlepiej od ręki, niewiele młodych kobiet – robi na drutach, szydełkuje czy szyje ubrania.
Ale wracając do książki, w rozdziale Narzędzia znalazłam kilkanaście rodzajów włóczki – zaskoczyło mnie, że jest ich tak wiele. Jednak prawdziwe zaskoczenie przeżyłam na stronie 19 – gdy zauważyłam, że jest kilkanaście rodzajów szydełek – innego użyjemy do wełny, innego do koronki. Mogą nam się jeszcze przydać – szpulki do włóczek, znaczniki do oczek, szpilki, specjalistyczne nożyczki i obcinacz do nitek, taśma krawiecka, przyrząd do pomponów … Gdy już zaopatrzymy się w niezbędne akcesoria można przejść do praktyki i tu muszę przyznać, że zaczęłam się lekko irytować, bo jeśli jesteś tak jak ja wzrokowcem, to o wiele łatwiej byłoby gdyby ktoś Ci pokazał jak się szydełkuje. Próbowałam kilka razy nauczyć się z książki, ale tylko się denerwowałam. Poprosiłam więc moją mamę, która nigdy się nie chwaliła, że tak „wymiata na szydełku”. Początki były trudne, bo ja jestem z natury niecierpliwa. Trzymanie szydełka, trzymanie włoczki, pętelka, napinanie włóczki – technika jest bardzo ważna, żeby oczka, które robimy były idealnej wielkości i miały perfekcyjny kształt. Kilkadziesiąt oczek później, załapałam jak trzeba wykonywać poprawnie sploty. Oczywiście nie mówię o skomplikowanych technikach, bo to jeszcze chwilę mi zajmie, by zacząć operować szydełkiem jak moja mama i babcia.
W książce jest wiele ciekawych projektów – szaliki, poduszki, rękawiczki, buciki, kapcie, siatki na zakupy, narzuty, koce, pledy, swetry, czapki i wiele, wiele więcej. Moje serce skradły zdjęcia gotowych projektów – szczególnie szalik w paski (granat, biały, niebieski, beżowy). Każdy projekt, posiada opisany poziom trudności w trzy gwiazdkowej skali – jedna gwiazdka równa się poziom trudności: łatwy, trzy gwiazdki: trudny. Gdy będą zbliżać się chłodne wieczory, to przed kominkiem z szydełkiem w dłoni, będę wyczarowywać prezenty dla moich bliskich. W takich ręcznie robionych szalikach, czapkach, rękawiczkach – pomiędzy oczkami z włóczki można dostrzec miłość osoby, która poświęciła swój czas, by dla nas coś własnoręcznie wykonać. Polecam wszystkim fanom rękodzieła i tym, którzy na razie podziwiają z zazdrością rękodzielników. Niemożliwe nie istnieje, jeśli chcesz czegoś się nauczyć to znajdziesz sposób. Do dzieła!
