Carrie – recenzja książki

Carrie
Stephen King

Tym razem chcę Wam pokazać coś zupełnie innego… Kojarzycie może Stephena King’a? Jestem pewna, że każdy słyszał o Nim chociaż raz. Chciałabym przedstawić Wam jego książkę pod tytułem Carrie. Powinni się tym zainteresować fani horrorów, mający mocne nerwy.

Tak po krótce o pisarzu. Stephen King jest amerykańskim pisarzem który publikował pod pseudonimami Richard Bachman oraz John Swithen. To spod jego pióra wyszły takie klasyki jak Miasteczko Salem, Lśnienie, Smętarz dla zwierzaków, Podpalaczka (którą właśnie zaczęłam czytać). Nie ogranicza się jednak do jednego gatunku, czego przykładem są: Cztery pory roku, Zielona mila, Oczy smoka, Bastion oraz siedmio tomowy cykl powieści fantasy Mroczna Wieża. Ma na koncie ponad 350 milionów sprzedanych egzemplarzy, więc plasuje się na jednym z najwyższych miejsc najbardziej poczytnych pisarzy na świecie. Niesamowite, prawda? Nawet laicy nie widzący książek Kinga na oczy, znają tytuły jego dzieł w postaci adaptacji filmowych.
Wracając do książki, główna bohatera to Carrie White żyjąca z matką Margareth. Dziewczyna ma wiele problemów w szkole, gdzie jest obgadywana i wyśmiewana oraz w domu, gdyż jej matka jest „kobietą religijną do granic możliwości”. Można to nazwać małym piekłem. Dziewczyna ciągle karana za swoje „grzechy”, spędza dużo czasu zamknięta w małym pokoiku bez żywności, światła oraz dostępu do toalety. Dla matki ona sama jest grzechem. Dodatkowo dziewczyna posiada zdolności telekinetyczne. Pierwsze oznaki ukazały się gdy bohaterka miała 4 lata.

W obecnym czasie dziewczyna przeżywa wiele niemiłych sytuacji, które mają katastrofalne skutki nie tylko dla jej znajomych, ale i dla całego miasta. Kulminacją książki jest bal, na którym dziewczyna jest ofiarą okrutnego kawału i zostaje ośmieszona przed wszystkimi. Jest to zemsta jednej z dziewczyn z klasy bohaterki. Oczywista reakcją staje się ucieka z sali, ale to nie koniec bo potem zaczyna się noc wypełniona żądzą zemsty, krwią niewinnych i śmiercią… Co tak na prawdę tam się wydarzyło, trzeba sprawdzić samemu. Ja powiem tylko jedno, jeśli ktoś lubi dreszczyk emocji, to z pewnością znajdzie go w horrorach Stephena Kinga.

Moja opinia jest pozytywna względem tej książki. Nigdy nie byłam fanką horrorów, bo się ich boję. Filmy tego typu omijam szerokim łukiem. Ale ta książka ma w sobie to coś (w końcu to książka Kinga). Napięcie, groza, zemsta i cierpienie, to wszystko w książce bo przecież nazwisko autora mówi samo za siebie. Carrie nie jest jakąś mega drastyczną książką, ale też nie jest byle czym. Przy niektórych momentach czuje się przechodzące po plecach ciarki. Więc cóż mogę innego zrobić? Polecam książkę wszystkim osobom szukających porządnych emocji.