Wyspa tajemnic – recenzja książki

Wyspa tajemnic
Dennis Lehane

Dennis Lehane to autor bardzo znany ze swoich kryminalnych powieści. Największy sukces przyniosła mu Rzeka tajemnic, której adaptacją filmową zajął się Clint Eastwood, a która zdobyła Oskara na Gali Oskarów w 2003 roku. Autor na swoim koncie ma jeszcze jedną filmową adaptację Wyspy tajemnic. W której główną rolę zagrał Leonardo DiCaprio.

Czy zastanawialiście się kiedyś, co by było, gdyby wszystko, w co wierzycie zostało podważone? Gdyby ktoś z Was przeżył traumę i wasza świadomość spłatała Wam figla? Nie ma, co się zastanawiać… zapraszam na Wyspę tajemnic.

Detektyw Teddy Daniels wraz z partnerem Chuckiem przybywają na wyspę, na której mieści się szpital psychiatryczny dla wyjątkowo obłąkanych przestępców. Mają oni rozwiązać sprawę tajemniczego zniknięcia jednej z pacjentek a mianowicie Rachel Solando – to niebezpieczna kobieta, matka, która dopuściła się dzieciobójstwa. Śledztwo tkwi w martwym punkcie gdyż nie możliwe jest by kobieta uciekła z zamkniętej celi oraz strzeżonej przez wojsko wyspy. Detektyw Daniels jest coraz bardziej przekonany, że na wyspie prowadzane są nielegalne i okrutne eksperymenty na pacjentach w przystosowanym do tego celu pomieszczeniu w oddalonej na wyspie latarni.

Zarazem jednak pobyt na terenie zakładu oraz towarzystwo jednego z lekarzy-psychiatrów, nasuwa Teddowi przykre wspomnienia z czasów, kiedy podczas II Wojny Światowej brał udział w wyzwalaniu obozu koncentracyjnego. Dodatkowo Teddy’ego męczą silne migreny, ma też do załatwienia na wyspie osobistą sprawę, związaną z tragedią z jego przeszłości. Powoli śledztwo staje się obsesją detektywa, a napięcie przerasta nawet najbardziej odpornych. Gdzie zaczyna się sen, a gdzie kończy rzeczywistość? Do tragicznych wspomnień głównego bohatera dochodzą również trudne warunki pogodowe panujące na wyspie, a także coś, czego nikt z nas nie jest w stanie przewidzieć.

Wyspa tajemnic to kryminał z domieszką thrillera, z wielką tajemnicą w tle, dający uczucie zagadkowości oraz klaustrofobiczne poczucie niepokoju.   W pewnym momencie Teddy jak również i czytelnicy gubią się we wszystkim, nie wiadomo, co myśleć o tym, co dzieje się na wyspie. Niby wyjaśnienie wszelkich, intrygujących oraz nurtujących Was pytań powinien przynieść koniec książki jednak nie tędy droga, łagodnego oraz przewidywalnego epilogu tu nie znajdziemy. To, co sobie tak misternie budowaliście tworząc swoją własną wizję wydarzeń legnie w gruzach. Jak dla mnie powieść posiada świetne oraz szokujące zakończenie.

Książka wywarła na mnie ogromne wrażenie, pochłonęłam ją w mig, lektura trzyma w napięciu do ostatnich stron. Odpowiedzi na natłok nasuwających się pytań nie pojawiają się od razu, dlatego trzeba się w nią dokładnie zagłębić, a nawet przeczytać dwa razy.

Jest to książka, która skłania do rozmyślań po jej przeczytaniu, ponieważ końcówka daje do myślenia na temat tego, co się wcześniej działo na całej wyspie oraz w głowie bohatera. Jak dla mnie jest genialna i długo zapada w pamięć, zapewne niedługo znajdzie się w mojej biblioteczce. Żałuję jedynie tego, że wcześniej obejrzałam film na motywach owej książki, który mi się bardzo spodobał,  ale przez co też wiedziałam, co się wydarzy.