Psia chata
Ewa Letachowicz
Bohaterem książeczki dla dzieci „Psia chata” Ewy Letachowicz jest dom przyjazny zwierzętom, a właściwie jego cudowni mieszkańcy. To trzy psy. Gucio po przejściach – „stary jak zaschnięta szynka, której nie da się już pogryźć”. Paco, rozbrykany młodziak, „łatwobrudzący i trzeba go często prać” i nasz narrator Lunek, rezolutna mieszanka owczarka niemieckiego z nie wiadomo czym. A także 5 (słownie: pięć) kotów i rybki. Razem z Panem i Panią tworzą zgraną, kochającą się rodzinkę.
Wiadomo, kiedy w domu są zwierzaki, nie brak przygód, kłopotów, bałaganu, ale jest też całe mnóstwo miłości, miziania i przytulania. Nie sposób się nudzić. Zwykle ktoś wpada na jakiś zwariowany pomysł, a reszta rzuca się go realizować. Nieważne co, nieważne, czy się uda, byle razem, w zgodnej komitywie.
Szczeniaczek Paco zazdrości barw motylom i ważkom, płatkom kwiatów i srebrzystym karpiom. Smuci się, że „wszystko jest takie piękne, kolorowe, tylko ja biały, jakby zabrakło już kredek. Biały jak czysta kartka bez obrazka…”. Czas to zmienić. Jak się skończy ta przygoda? Czy pszczoły nie pomylą Paca z kwiatkiem? Oby nie.
Gucio, pies – senior, sprawuje pieczę nad zwierzęcą rodzinką, w miarę potrzeby udziela porad, które niejednego ratują z opresji. Swoje w życiu przeszedł, jak większość tej gromadki, dobrze znającej schroniskowe życie. Wiele z tego jakimś cudem zapomniał, zresztą najchętniej zapomniałby wszystko, co wiąże się z przeszłością. Teraz wie, że ciepły przyjazny dom to coś, o co trzeba nieustannie dbać i cenić.
Co to jest właściwie „pieskie życie”, czy to kąpiel w błotku i dobra kość, czy może wegetariańskie warzywka? Czy w podróż da się zapakować ogród? No bo jak tu obejść się bez ogrodu! Nie da się ani jednego dnia! Czy niebo to rozdarta poduszka, z której wylatuje pierze? Śnieg sprawia, że wszystkie drzewa w lesie wydają się takie same. Ale od czego jest Leśne Biuro Śledcze. Pomoże rozwiązać zagadkę zagubionego domku wiewiórki Basi i zapewne jeszcze wiele innych.
„Psia chata” to przeplatanka przygód puszystych pupili i opowiadanych przez nie do snu bajeczek z trzciny i tataraku, z których bije ciepło, a i morał też się znajdzie. A to o misiach, którym przyjaciele pomogli znaleźć drogę w ciemnym lesie, a to o wesołej rodzince Boberków. Gdyby nie pomysłowość przyjaciół, samolubni goście zadomowiliby się u nich na dobre. Widzimy, jak ważna jest w życiu obecność przyjaciół, jak wiele możemy sobie nawzajem ofiarować. Pomoc, wsparcie, trwanie przy sobie na dobre i złe. Poznajemy też ból po odejściu bliskiej osoby, co przydarza się wielu z nas i nic na to nie można poradzić. Zwierzaki po odejściu we śnie starego Gucia zastanawiają się, jak jest w zwierzęcym raju. I dochodzą do wniosku, że jeśli nie ma tam miejsca dla Pani i Pana, to nie jest to jednak najlepsze miejsce.
Ciepłym opowieściom towarzyszą trochę disneyowskie ilustracje, utrzymane w stosowanej, pastelowej kolorystyce. Doskonale współgrają one z treścią zamieszczonych historyjek, subtelnych, opowiadających o uczuciach i przygodach sierściuchowatych przyjaciół. Historyjki są proste i czytelne, może trochę szkoda, że z tak bardzo widocznym morałem, gdyż dzieci są na tyle inteligentne, że z niewielką pomocą rodziców z pewnością potrafiłyby wyciągnąć własne wnioski. Dałoby im to większą satysfakcję. Ton opowieści jest zbyt układny, nauczycielski, przydałoby się więcej luzu. Jednak są to niewielkie mankamenty, z którymi zresztą nie wszyscy muszą się zgodzić. Książeczka jest bardzo ładnie wydana i opowiada o sprawach dla dzieci, i nie tylko, pierwszorzędnych.
Mówimy, że nie wiemy, co to jest szczęście, chcielibyśmy, żeby spełniły się nasze najskrytsze marzenia. Może pora rozejrzeć się wokół siebie, a to, o czym marzymy znajdziemy tuż obok, na wyciągnięcie ręki. Trzeba tylko wyostrzyć wzrok i otworzyć serce.
Informacje o książce:
Tytuł: Psia chata
Tytuł oryginału: Psia chata
Autor: Ewa Letachowicz
ISBN: 9788382195484
Wydawca: Novae Res
Rok: 2021
