Kuzynka Nora – recenzja książki

Kuzynka Nora
Anne Rivers Siddons

Polubiłam te książkę odkąd tylko zaczęłam ją czytać. Dziś przedstawiam Kuzynkę Norę, książkę autorstwa Anne Rivers Siddons.

Jak tylko zobaczyłam opis z tyłu od razu wiedziałam, że to jest idealna książka do poczytania ot tak, aby nie zmęczyć ani oczu, ani umysłu. Zwykle czytam parę książek na raz to znaczy zaczynam, jedną potem jeszcze ze dwie kolejne i tak sobie czytam którąś z nich w zależności od pory dnia i nastroju. Kuzynka Nora to jak dla mnie idealna książka, która mi posłużyła, jako przysłowiowa „spacja” pomiędzy innymi lekturami, które wciąż czytam. Dobrze, więc było się oderwać od zawiłych historii i przenieść do małego miasteczka Lytton w stanie Georgia.

Główna bohaterką jest tu Peyton. Dziewczynkę wychowuje ojciec, ponieważ matka zmarła przy jej porodzie. Rodzina przeżyła jeszcze jedną tragedię, gdy zmarł brat Peyton. Razem z ojcem i gosposią mieszkają w dużym domu gdzie każdy ma oddzielne miejsce, w którym się zamyka. Dziewczynka jest bardzo skryta osobą i rzadko, kiedy rozmawia z kimkolwiek, a już najrzadziej z własnym ojcem. Wchodzi również w trudny okres dorastania i nie rozumie wielu rzeczy, które się z nią dzieją. Jest jej ciężko pożegnać się z dzieciństwem i wejść w rolę młodej kobiety. Zmowę milczenia wśród rodziny i spokój miasteczka, przerywa pojawienie się ekscentrycznej kuzynki Nory. Nora to rudowłosa piękność, która jeździ różowym samochodem wzbudzającym poruszenie i plotki w całym miasteczku. Ma ona ekstrawagancki i miejscami kontrowersyjny styl życia, ale za to wprowadza nie lada ożywienie i zmiany w domu Peyton i jej ojca. Do tego wszystkiego dochodzą jeszcze dość nieprzyjemne czasy, w których choć już nie było niewolnictwa to jednak wciąż nie wszędzie Czarnoskórzy byli mile widziani. Nora wciąż daje tematy do plotek całemu miasteczku, lecz mimo wszystko mało mówi o sobie, czyżby skrywała jakąś tajemnice? Peyton z początku nastawiona do Nory dość wrogo, w końcu odnajduje z nią wspólny język. Jak wszystko się zakończy i jaką naprawdę osobą jest ekscentryczna kuzynka? Dowiecie się po przeczytaniu książki.

Kuzynka Nora to opowieść, która służyła mi, jako przerwa w czytaniu bardziej zawiłych lektur, więc jakiejś niesamowitej akcji się nie spodziewajcie. Wszystko jest pisane w lekkim i przyjemnym tonie, który zmusza do refleksji o tym, jacy jesteśmy i jaka wygląda nasza odpowiedzialność za siebie i innych. Sama postać Peyton bardzo mi przypadła do gustu. Dziewczynka, choć wydaje się dosłownie tłem dla wybuchowej Nory to jej charakter świetnie oddaje to, co czuje i sytuacje, w której się znalazła. Na nerwy działała mi tylko książkowa ciotka Augusta,  której po prostu nie lubiłam. Ale dlaczego tego nie powiem.

Język w książce jest łatwy i przyjemny, czyta się szybko i jak każda opowiastka, która nie ma w sobie nawet krzty fantastyki, sprawia, że znowu przypominamy sobie nasze dzieciństwo i proste życie, jakie wtedy nas otaczało. Uwielbiam opowieści z tej serii, bo są miłym przerywnikiem wśród zakręconych książek, które zdarza mi się czytać. Tak więc gorąco polecam książkę.