Rozmowy W drodze. Smaki życia
Katarzyna Kolska, Roman Bielecki OP
„Wy jesteście solą dla ziemi. Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? Na nic się już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi” (Mt 5, 13).
Dlaczego akurat taki cytat na początek recenzji? Jak wszyscy wiemy sól jest podstawową przyprawą używaną w kuchni. To właśnie ona nadaje smak potrawom i sprawia, że dania które przyrządzamy są jeszcze smaczniejsze. Wszyscy używamy jej w tym celu, aby przygotowywane przez nas potrawy miały smak. Często, gdy coś nam nie smakuje określamy to jako „mdłe, bez smaku”. Wydaje się jednak, że znacznie łatwiej jest nadać smak potrawie niż życiu. Co to właściwie znaczy „smak życia”? Można zaryzykować stwierdzenie, że podobnie jak nie lubimy mdłych, niedosolonych potraw, tak samo nie chcemy aby nasze życie było pozbawione „smaku”. Każdy ma głębokie pragnienie, aby życia nie zmarnować, aby było ono piękne i wyjątkowe. Kiedy jednak w prozie codzienności zdarza nam się utracić ten „smak życia” warto sięgnąć po niezwykłą książkę Katarzyny Kolskiej i Romana Bieleckiego pod tytułem „Rozmowy w drodze. Smaki życia”. Pozycja ta ukazała się nakładem Wydawnictwa W Drodze. Jest to zbiór wywiadów, jakie oboje autorzy przeprowadzili z niezwykłymi ludźmi. Ich rozmówcy, których znamy z telewizji i pierwszych stron gazet bardzo szczerze odpowiadają na zadane im pytania. Dzielą się historią swojego życia, opowiadają o sobie i swojej pracy. Czynią to wszystko prostym i szczerym językiem. Nie udają, nie twierdzą, że znają odpowiedź na każde pytanie. Można ich nazwać świadkami. To określenie wydaje się być najwłaściwsze. Mimo swojego wykształcenia i pozycji, nikogo nie pouczają. Po prostu dzielą się swoją historią, swoim świadectwem.
Sama książka podzielona jest na cztery części. Trzy pierwsze rozdziały to rozmowy o cnotach teologalnych: wierze, nadziei i miłości.
Pierwszą z nich „Smak wiary” otwiera wywiad z arcybiskupem Grzegorzem Rysiem. Ten niezwykle popularny i medialny kapłan w bardzo prostych słowach dzieli się swoim doświadczeniem wiary. Myślę, że wielu jego „fanów” powinno przeczytać ten wywiad, aby zobaczyć w nim wiernego syna Kościoła, a nie tylko „fajnego” biskupa. O wierze, modlitwie i Kościele w Polsce autorzy pytają także Szymona Hołownię i Michała Lorenca. Niezwykłe i poruszające były dla mnie rozmowy z Dominiką Sokołowską i Wojciechem Modestem Amaro. Dwoje zupełnie różnych ludzi. Ona – mniszka klauzurowa i on- jeden z najbardziej znanych polskich kucharzy. Dzielą się jednak tym samym doświadczeniem. Spotkaniem Boga w swoim życiu.
„Smakiem nadziei” dzielą się kolejni niezwykli rozmówcy. O przejmującym okrucieństwie wojny i cierpienia opowiadają Anna Janko i Władysław Bartoszewski. Ewa Błaszczyk-Janczarska i Jerzy Stuhr bardzo szczerze opowiadają o walce z chorobą, o tym skąd brać siły do życia. Właśnie w tym rozdziale pojawia się temat smutku. Na pozór nie pasuje, cóż bowiem mają ze sobą wspólnego smutek i nadzieja? Pięknie mów o tym Michał Zioło. Bardzo trudne świadectwo daje ks. Paweł Pawlicki. Opowiada o swoim kapłaństwie i o alkoholizmie, w który popadł. Alkoholik-kapłan tak mówi sam o sobie. Jest to niezwykła historia upadku człowieka, który jednak uczepił się nadziei. To ona dała mu siłę, aby powstać.
Trzeci rozdział traktuje o miłości. Myliłby się jednak ten, kto chciałby w nim znaleźć łatwe i powierzchowne rozmowy. Miłość bowiem to poświęcenie, to danie siebie do końca drugiej osobie. To rezygnacja często ze swoich planów dla kogoś, kogo kochamy. Miłość to dawanie siebie drugiemu. Właśnie o tym opowiadają z przejęciem Anna Dymna, Katarzyna Herbert, Rut i Janina Ochojska. Zaskakująco dużo jest w tych rozmowach o miłości bólu, cierpienia i śmierci. Wszyscy rozmówcy podkreślają jednak, że są bardzo szczęśliwi. Wiedzą, że to co robią ma sens. Miłość to również walka z samym sobą, ze swoimi słabościami o czym w przejmującej rozmowie opowiada jezuita Wojciech Ziółek.
Ostatni rozdział książki zatytułowany jest „Inne smaki” i składa się z czterech wywiadów. Tadeusz Sznuk i Jacek Cygan opowiadają o słowie. To bowiem słowo jest głównym narzędziem ich pracy. Głos pana Tadeusza (którego miałem zaszczyt poznać osobiście) zna cała Polska. Jacek Cygan zaś przemawia przez teksty piosenek, które również nucą wszyscy. Zupełnie inny zawód wykonuje Ireneusz Krosny. Jak sam żartobliwie mówi o swojej pracy: „żyję z tego, że nic nie mówię”. Słowem – tyle że jest to słowo pisane – posługuje się również Elżbieta Cherezińska. Jej powieści historyczne mają liczne grono czytelników. Sama mówi, że historia ją fascynuje.
Celowo nie przytaczałem w tej recenzji żadnych cytatów. Każda bowiem rozmowa warta jest tego, aby ją przeczytać. W świecie, w którym często narzekamy na brak autorytetów i miałkość programów telewizyjnych naprawdę warto sięgnąć po książkę „Rozmowy w drodze. Smaki życia”. Znani ludzie stają się w niej świadkami wiary, nadziei, miłości. Uczą nas dobroci, kultury. Przekonują, że „w życie naprawdę warto być przyzwoitym”.
Pozycję polecam wszystkim bez wyjątku. Chociaż Kolska i Bielecki są teologami i w niektórych rozmowach pojawiają się interesujące wątki teologiczne, to jednak przeprowadzone przez nich wywiady są bez wątpienia skierowane do każdego odbiorcy. Gorąco polecam.
Informacje o książce:
Tytuł: Rozmowy W drodze. Smaki życia
Tytuł oryginału: Rozmowy W drodze. Smaki życia
Autor: Katarzyna Kolska, Roman Bielecki OP
ISBN: 9788379061839
Wydawca: W Drodze
Rok: 2017
