Pokolenia. Wiek deszczu, wiek słońca
Katarzyna Droga
Wzięłam do ręki Pokolenia… myśląc, że albo będzie to książka bardzo wciągająca, albo bardzo nudna. Pierwsze kilka stron wskazywało na to drugie. Ale szybko przekonałam się, że się myliłam. Dałam się porwać i cofnąć w czasie!
Początek, pełen kwiecistych, ale przydługawych opisów natury nadnarwiańskiej i suchych faktów opisujących korzenie głównej Bohaterki jest jedynie rozgrzewką do niesamowitej historii Janki. Kim jest Janka? Do końca nie wiadomo. Urodzona w Stokowie na Podlasiu w dwudziestoleciu międzywojennym staje się świadkiem niemal wszystkich najważniejszych wydarzeń XX wieku. Opowieść o jej życiu prowadzona jest narracją trzecioosobową, przez niezależnego Narratora, ale przeplatana fragmentami pamiętnika Janki. Dodatkowo pod koniec każdego z rozdziałów znaleźć można króciutką wstawkę datowaną na rok 2012. To doskonałe uzupełnienie pozwala na zderzenie współczesności z opisami lat czterdziestych, czy pięćdziesiątych, czasem łudząco podobnych do naszych czasów.
Pokolenia… to głównie historia Janki. Jej życia, radości i smutków, tragedii i chwil pełnych śmiechu. Perypetie miłosne, kłopoty rodzinne i polityczne, czas spędzany wśród ludzi lub samotnie, wypełniony własnymi myślami. Dzień po dniu poznajemy Bohaterkę coraz lepiej. Nie brakuje zaskakujących zwrotów akcji, czasem powodujących ścisk gardła i nagłe pieczenie pod powiekami. Pojawiają się też bardzo istotne postaci drugoplanowe- rodzina, przyjaciele, odgrywający czasem szalenie ważną rolę w życiu Janiny. Nawet postaci epizodyczne często nie pozostają bez echa. Losy Bohaterki przeplatają się z losami innych ludzi tworząc niesamowitą, barwną mozaikę charakterów, zdarzeń, sympatii i antypatii.
Olbrzymią zaletą jest świetny styl Autorki, która w równym stopniu umie porwać Czytelnika opisami zmieniających się pór roku, jak i pisząc o wstrząsających wydarzeniach z czasów wojny, okupacji, komunizmu. Zgrabnie wplecione w życie codzienne Bohaterów fakty historyczne dodają opowieści charakteru lekko kronikarskiego. Równie miło czyta się też opisy zmian w życiu społecznym – w modzie, nowych technologiach, w obyczajach. To, co dla młodych Czytelników jest oczywiste, pojawia się w pewnym momencie książki jako najpierw skandaliczne, później dopiero jako coraz powszechniejsze. Sama kilkakrotnie wręcz zdziwiłam się: „No tak, przecież wtedy dopiero się to zaczynało!” I tak widzimy opisy pierwszych kobiet chodzących w spodniach, oburzenie na hasło „rozwód”, bądź obserwujemy przyjaciółki plotkujące chociażby o muzyce jazzowej, która robi furorę w Ameryce i jakimś cudem coraz częściej przecieka przez żelazną kurtynę.
Dwie bardzo istotne cechy tej książki to realizm i uniwersalizm. Realizm widoczny dzięki obrazowym opisom postaci, miejsc i sytuacji codziennych i osadzeniu ich w konkretnej przestrzeni i konkretnym czasie. Uniwersalizm- bo takich Janek w Polsce dwudziestego wieku mogły żyć tysiące. Czasem czytając miałam wrażenie, że to mogłaby być historia mojej babci! Przecież tak właśnie się żyło! Takie historie działy się naprawdę! Dzięki temu powieść nabiera wyjątkowo bliskiego Czytelnikowi charakteru.
Pokolenia… to niesamowita, ciepła, ale też poruszająca, a wręcz uderzająca opowieść o całym XX wieku w Polsce, zgrabnie zamknięta w życiorysie jednej wspaniałej bohaterki – Janki.
Informacje o książce:
Tytuł: Pokolenia. Wiek deszczu, wiek słońca
Tytuł oryginału: Pokolenia. Wiek deszczu, wiek słońca
Autor: Katarzyna Droga
ISBN: 9788324677214
Wydawca: Editio
Rok: 2013
