Przed świtem – (anty)recenzja książki

Przed świtem
Stephenie Meyer

Przed świtem to już ostatnia cześć sagi Zmierzch autorstwa Stephenie Meyer i również jak poprzednie części, ta książka stała się bestsellerem, co jest dla mnie zagadką równie skomplikowaną co węzeł gordyjski, a mianowicie jakim cudem?

Musze przyznać że autorka chyba sama stała się fanką własnej książki bo zakończenie cyklu jest tak cudowne że trudno marzyć o lepszym, ale zanim to powiem najpierw parę słów o książce.

Jak wiadomo nasi bohaterowie to krwiożercza rodzina Cullenów z nieziemsko przystojnym Edwardem w tle, oraz Bella Swan zwykła śmiertelniczka, śmiertelnie zakochana w Edwardzie. Ich miłość przeszła wiele, od poważnego zagrożenia życia Belli po spektakularne rozstanie pary z tegoż samego powodu, aż do małej bitwy z nowo narodzonymi wampirami. Bo przecież nic tak nie umacnia związku jak śmiertelne zagrożenie, toteż w końcu para postanawia się pobrać. Do ślubu dochodzi bez większych komplikacji chyba że weźmiemy pod uwagę że bohaterka niekoniecznie radzi sobie z butami na wysokim obcasie. Po ślubie zaś para wyjeżdża na swoją wymarzoną podróż, a tam pragnie spędzić swój miesiąc miodowy. I wszystko idzie zgodnie z planem aż do chwili gdy Bella zauważa pewne symptomy pasujące do ciąży. Wydaje się to niemożliwe bo niby jak… no właśnie dobre pytanie, jak? Ale jak to w książce, niemożliwe staje się możliwe i zaczynają się problemy.

Ta część zaplusowała u mnie koncepcją nieśmiertelnych dzieci. Oprócz Wywiadu z wampirem, nie przypominam sobie jakiejś większej roli, albo też znaczenia takich istot. Według wierzeń wampirów takie dzieci są nieobliczalne i silne niczym nowo narodzeni i tym samym ich tworzenie jest zakazane. Problem jednak w tym że dziecko Edwarda i Belli to owoc prawie normalnego procesu jaki zachodzi pomiędzy kobietą a mężczyzną. Fabuła też zaczyna robić się ciekawa chociaż ciężko mi jest uwierzyć jakim cudem fajtłapowata Bella nagle stała się tak twarda, aby podjąć decyzję o urodzeniu nieśmiertelnego dziecka. Ciekawa jest też relacja małżeńska pomiędzy Bellą a Edwardem, trochę niczym w krzywym zwierciadle można zauważyć u nich pierwszy kryzys, bo gdy Bella jest w ciąży Edward oddala się od niej.

Część druga pisana z perspektywy Jacoba bardzo przypomina styl opowiadania Belli. Mimo iż całe wydarzenie streszcza mężczyzna to jakoś nie widziałam specjalnie męskiego charakteru w sposobie opowiadania. Gdy pojawiają się Volturi i gdy ma dojść do bitwy naprawdę czekałam na to, bo napięcie zaczyna rosnąć, ale się rozczarowałam, dlaczego? Przeczytacie to przekonacie się sami.

Wszystko kończy się dobrze, co może cieszyć fanów, ale książka niczego konkretnego nie wnosi, może oprócz tego że gdy śpi się z wampirem lepiej jest się zabezpieczać. Wiemy dobrze że w życiu nie zawsze osiągamy to co chcemy, zaś bohaterowie w książce dostają znacznie więcej, szczęścia jest aż nadto i wreszcie wszystko dobre to się dobrze kończy.