Moje małe strachy. Księga odwagi
Jo Witek
Bardzo dobrze znamy już serię książek autorstwa Jo Witek, wydaną przez wydawnictwo Mamania. Dwie pozostałe książki już od jakiegoś czasu zaskarbiają sobie względy mojej córy – czy to za sprawą okienek, czy też dziur. Do tej części przymierzałam się już od dawna, wciąż jednak odkładałam to na bliżej nieokreślone potem, bo po prostu obawiałam się, czy lektura nie przyniesie skutku odwrotnego do zamierzonego. Był czas, kiedy moje dziecko bało się wielu rzeczy i choć akceptowałam te lęki, starając się ją wspierać, to jednak cieszyłam się, gdy minęły. Nie chciałam, by wróciły, na przykład wskutek wspomnień przywołanych przez tę książkę. W końcu się jednak odważyłam i sięgnęłyśmy po „Moje małe strachy. Księga odwagi„. To była bardzo dobra decyzja.
Główna bohaterka była już mojej córze znana, więc ochoczo zabrałyśmy się do czytania. Kilkuletnia dziewczynka, która nie tak dawno została starszą siostrą – swoją drogą, towarzyszyłyśmy jej w tym procesie w innej książce z tej serii – opowiada o swojej górze usypanej z różnych lęków. Na początku jest ona naprawdę duża, zajmująca niemal całą stronę. Na kolejnych rozkładówkach poznajemy elementy składowe tej góry – dziewczynka opowiada nam o tym, czego się boi, posługując się barwnymi porównaniami i rozkosznym językiem, jaki jest właściwy chyba tylko dziecięcej wyobraźni.
I to właśnie była ta moja obawa – czy moja dwuletnia córka nie zacznie się bać tych samych rzeczy co bohaterka, chcąc się z nią utożsamić? Odetchnęłam z ulgą, gdy tak się nie stało. Co więcej, byłam szczerze zaskoczona – i zachwycona też – gdy zobaczyłam, jak wiele zrozumienia jest w moim dziecku. Sięgamy po tę książkę chyba codziennie, a gdy dochodzimy do końca, Zosia mówi, że gdy była mała, to też się bała, a teraz jest duża i już się nie boi. Bardzo szybko przyswoiła sobie przesłanie zawarte w książce.
Jeśli chodzi o przykłady lęków, które towarzyszą głównej bohaterce, to są one reprezentatywne – wiele dzieci boi się właśnie takich rzeczy, więc dokonano bardzo trafnego wyboru. Jedyne, co nie bardzo mi się spodobało, to sytuacja, gdy pani w przedszkolu groźnie patrzy na dzieci, bo jej nie słuchają. Zabrzmiało to w książce nieco mrocznie, a ja jako nauczycielka przedszkola na urlopie wychowawczym trochę się przeciwko takim sytuacjom wewnętrznie buntuję. Zdaję sobie jednak sprawę z tego, że książka jest pisana z perspektywy dziecka i opisane jest to, jak dana sytuacja wygląda właśnie widziana jego oczami. Pozostałe przykłady są naprawdę udane – kręcenie się na karuzeli, burza za oknem i tak dalej.
Na uwagę zasługuje samo wydanie. Cała seria ma dość spory format, twardą oprawę, dość grube strony i cudowną wręcz grafikę. Prosta kreska, jakiej użyto przy ilustracjach, połączona z intensywnymi kolorami prezentuje się naprawdę dobrze. Bardzo bym chciała, aby ta seria się rozrastała, bo jest naprawdę świetna – i pod względem doboru tematyki, i samego wykonania.
Cieszę się, że nie poddałam się moim małym strachom związanym z czytaniem książki o takiej tematyce dwulatce. Gdybym wciąż się wahała, być może wcale nie poznałybyśmy publikacji, która jest teraz jedną z najczęściej wybieranych przez moje dziecię do czytania. Czasem dobrze jest zaufać intuicji i po prostu obserwować reakcje swojej pociechy na określone treści. Niech dziecko zdecyduje, czy jest na nie gotowe, bo to przecież w tym wszystkim jest najważniejsze.
Zdecydowanie polecam całą serię książek autorstwa Jo Witek – dwie pozostałe również dotyczą ciekawych tematów. W jednej będziemy cieszyć się zaglądaniem przez okienka do brzucha mamy, gdzie rośnie Lilka, siostrzyczka głównej bohaterki, w drugiej z kolei zajrzymy do serca tej sympatycznej dziewczynki i poznamy różne uczucia, które tam mieszkają. Tak naprawdę trudno byłoby mi stwierdzić, która z tych książek jest naszą ulubioną. Czytamy wszystkie, ciesząc także oko wspaniałą grafiką i elementami dodanymi ekstra – dziurami i okienkami.
Informacje o książce:
Tytuł: Moje małe strachy. Księga odwagi
Tytuł oryginału: Mes petites peurs
Autor: Jo Witek
ISBN: 9788365796790
Wydawca: Mamania
Rok: 2018
