Maria Curie
Ewa Curie
Pierwsze wydanie biografii dwukrotnej laureatki Nagrody Nobla Marii Skłodowskiej-Curie miało miejsce w 1937 roku, trzy lata po śmierci wielkiej uczonej. Autorką biografii była młodsza córka Ewa Curie. W latach późniejszych publikacja była wielokrotnie wznawiana, a w roku 1943 r. została zekranizowana. Obecne, XXI wydanie biografii Marii Skłodowskiej-Curie jest wyjątkowe. Wyjątkowe z tego względu, iż za zgodą spadkobierców tłumaczki Hanny Szyllerowej biografia słynnej polskiej naukowczyni została ponownie przejrzana i uzupełniona o brakujące w poprzednich wydaniach fragmenty listów. Tej trudnej i mrówczej pracy podjęła się Agnieszka Rasińska-Bóbr.
Biografia tej wielkiej fizyczki i chemiczki, podobnie jak całe jej życie, jest pasjonująca. Poznajemy jej losy jako małej dziewczynki, która już na początku swojego życia wykazuje zamiłowanie książkami i zainteresowanie dziwnymi przyrządami fizycznymi znajdującymi się w rodzinnym domu. Bardzo szybko traci matkę. Podczas swojej nauki coraz bardziej zaczyna marzyć o wybraniu trudnej drogi życiowej, jaką jest nauka. Marzy o studiach w Paryżu, na Uniwersytecie Paryskim (Sorbonie), jednak sytuacja materialna rodziny na to początkowo nie pozwala. Ale Maria, dzięki swojemu ogromnemu poświęceniu, uporowi i umiłowaniu nauki, pokonuje wszelkie trudności i pewnego dnia staje się studentką Sorbony. I tutaj nadal nie ma lekko. W ciemnych, zimnych pokojach o chlebie i wodzie, Maria spędza czas na studiowaniu interesujących ją dziedzin naukowych. Mimo ciężkich warunków życiowych, Marii, udaje się uzyskać licencjat z fizyki i matematyki. Jeżeli myślimy, że po ukończeniu studiów, jej droga stanie się łatwiejsza, to niestety grubo się mylimy. Osłodą jej życia staje się niewątpliwie Piotr Curie, z którym to wielka uczona spędzi swoje życie, zarówno prywatne jak i naukowe. Chociaż, nie wiem, czy możemy tu rozgraniczać życie Marii na prywatne i naukowe. Wydaje mi się, że po prostu jej życiem była nauka. I należy przeczytać jej biografię, żeby dokładnie to zrozumieć. Zrozumieć, że dla Marii i jej męża, nie ma ważniejszej rzeczy, niż prawdziwa i czysta nauka. To młode małżeństwo z radością oddaje się swojej pracy naukowej i osiąga niebywałe rezultaty, które w późniejszej przyszłości zostaną nagrodzone nagrodą Nobla. Swoje badania prowadzą w starej szopie, z dziurawym dachem, gdzie zimą jest przeraźliwe zimno, a latem jest jak w saunie. Jednak wydaje się, że to w zupełności im nie przeszkadza, ważna jest dla nich jedynie praca laboratoryjna. To, co mnie ujęło w tym małżeństwie, to niebywała skromność, bezinteresowność, wielkie umiłowanie nauki. Widać to wyraźnie, gdy Piotr i Maria rozważają, czy powinni opatentować metodę wydzielaniu radu. Oboje stwierdzają, że nie mogą postąpić inaczej, niż podać do publicznej wiadomości wyniki ich prac, gdyż w przeciwnym razie byłoby to, cytując Marię „sprzeczne z duchem nauki”.
Z książki wyłania się obraz kobiety silnej, ale jednocześnie skrycie wrażliwej, odpornej na sławę, odrzucającej tytuły i tęskniącej za Polską. Osoby ambitnej, pracowitej, ale także żony oraz matki kochającej i dającej przestrzeń swoim dzieciom. Maria, mimo swojej wielkiej kariery naukowej, nie oczekiwała, że córki pójdą w jej ślady. Dawała im wolną rękę w wyborze ich przyszłość. Nie narzucała swojego zdania innym, nie chciała, nie oczekiwała, że inni, zwłaszcza kobiety pójdą w jej ślady. Mówiła:
„Wcale nie trzeba koniecznie prowadzić takiego nienormalnego życia jak moje. Ja poświeciłam wiele czasu nauce, ponieważ mi to odpowiadało, ponieważ kocham badania naukowe. Ale w ogóle kobietom i dziewczętom życzę, aby im przypadło w udziale zwykłe domowe szczęście i zajmująca praca”.
Książka, napisana przez córkę Marii, jest pięknym wspomnieniem życia uczonej, która zawsze chciała pozostać tylko zwykłym człowiekiem poświęcającym się jedynie nauce.
Życiorys polskiej uczonej może stanowić inspirację dla nas wszystkich. W trudnych chwilach, gdy zwątpimy w nasz cel, powróćmy do tej książki, a na pewno odnajdziemy w sobie nowe pokłady sił i chęci do działania. Myślę, że książka powinna stanowić obowiązkową pozycję w spisie szkolnych lektur. A ponadto, pamiętajmy, że:
„Ludzkość bezwzględnie potrzebuje jednostek praktycznych, które umieją wyciągnąć maksymum korzyści ze swej pracy i, nie zaniedbując dobra powszechnego, stać jednak na straży własnych interesów. Ale potrzebni są także marzyciele, dla których bezinteresowne wyniki ich dzieła tak są ważne, iż nie potrafią już oni myśleć o zapewnieniu sobie materialnych zysków”
Informacje o książce:
Tytuł: Maria Curie
Tytuł oryginału: Madame Curie
Autor: Ewa Curie
ISBN: 9788328086166
Wydawca: WAB
Rok: 2021
