Anty-recenzja

Dźwięki duszy – Monika Pacia

Recenzja ksiązki Dźwięki duszy

Dźwięki duszy
Monika Pacia

Dźwięki duszy to debiut literacki Moniki Pacii. W książce poznajemy historię dziewiętnastoletniej skrzypaczki Elizy. Mieszka ona wraz z ojcem. Matka dziewczyny zostawiła rodzinę wiele lat temu. Przez cały ten czas nie dawała znaku życia, nie pisała. Ojciec i babcia Elizy nie opowiadali jej o matce. Starali się, żeby zapomniała. Jednak dziewczyna nie zapomniała. Przez te wszystkie lata rozłąki ciągle tęskniła za matką i marzyła o odnalezieniu jej. To właśnie matka pokazała dziewczynie niezwykły świat muzyki. Zakochała w nim i zaraziła pasją gry na instrumencie. Niebawem w życiu Elizy pojawia się niepowtarzalna okazja na wzięcie udziału w międzynarodowym konkursie muzycznym w Londynie. Jednak dla młodej dziewczyny ten wyjazd to coś więcej niż tylko szansa na prace z najlepszymi nauczycielami i zabłyśnięcie na światowej scenie muzycznej, czy niesamowita przygoda oraz możliwość na poznanie nowych ludzi, młodych muzyków z całego świata.  Dla niej jest to niepowtarzalna okazja, by odnaleźć matkę i odkryć rodzinne tajemnice. W Londynie Elizę spotyka więcej niż się mogła spodziewać. Odkrywa jak nieoceniona może być obecność przyjaciół, ich pomoc i wsparcie. Uczy się również, że świat nie zawsze jest taki przyjazny, że wiara w dobre intencje innych, może zgubić oraz łatwo przysporzyć wrogów.

Dzięki tej powieści zostaje nam przybliżony niezwykły świat dźwięków. Poznajemy, że muzyka ma moc łączenia ludzi. Dzięki niej możemy wyrazić to wszystko na co brakuje słów. Muzyka to słowa, tego co skrywa dusza, to co tkwi się w sercu. Niestety świat muzyków nie jest tylko pięknym artystycznym miejscem. Na sukces nie składa się tylko miłość do muzyki, pasja czy talent, ale godziny ciężkich ćwiczeń, pracy i wyrzeczeń. Jest to również brutalny świat pełen świetnych artystów, a często z jedną szansą zaistnienia. Niektórzy są gotowi wiele zrobić by tylko wygrywać, o czym przekonuje się główna bohaterka.

Podczas swojego pobytu w Londynie Eliza spotyka różnych ludzi. Czytelnik może się dzięki ich historii nauczyć, że to co mamy i co często uważamy za pewnik, tak naprawdę jest bardzo ulotne. Wszystko możemy stracić w jednej chwili. Szkoda, że czasem potrzeba tragedii by człowiek docenił życie i otworzył oczy na to co jest tak naprawdę ważne.

Książka jest napisana prostym językiem, dostępnym dla szerokiego grona odbiorców. Lekko się ją czyta. Nie jest to lektura wymagająca. Spora, wygodna czcionka i duże akapity ułatwiają czytanie. Niewielki format pozwala mieć ją zawsze przy sobie. Okładka z skrzypcami zapowiada podróż w świat muzyki, a opisy na niej zachęcają do czytania. Niestety niekiedy można się zawieść. Według mnie czar muzyki jest rzadko odczuwany, a w większości zagubiony jest w natłoku innych wątków. Atutem jest to, że autorka nie stara się pokazać świata muzyki jako idealnego, nieskazitelnego miejsca. Nie zapomina, że rzeczywistość nie zawsze jest taka magiczna.

Opowieść ta przeznaczona jest dla młodzieży. Poruszane są w niej wątki bliskie młodym ludziom takie jak marzenia po maturze, rozterki po zakończeniu szkoły średniej w momencie wkraczania w dorosły świat, przyjaźnie, miłości, konflikty z innymi, pierwsze trudne wybory życiowe, pierwsze problemy. Jednak głównie w książce na pierwszy plan wysuwa się wątek problemów rodzinnych. Pojawiają się też wątki tajemnic i intryg. Jednak pewne wyjaśnienia są naiwne, nieprawdopodobne. Jakby autorka starała się nasycić akcje, zaciekawić niesamowitymi wydarzeniami. Niestety przez to momentami opowieść z muzyką w tle, zmienia się w słabą powieść sensacyjną. Było to dla mnie zdecydowanie zniechęcające do dalszej lektury. Również zaskakujące było to, że punkt kulminacyjny tej powieści, Czytelnik napotyka już w połowie książki. Możemy zauważyć wiele wątków, niestety nie każdy z nich zostaje rozbudowany i zgłębiony, jedynie płytko naznaczony i zostawiony. Czasem można odczuć przesyt pobocznych historii. Postać głównej bohaterki nie wywołuje żadnych uczyć. Jest wspomniane, że jako dziecko była upartą osobą, jednak Czytelnikowi trudno jest to zauważyć. Jawi się raczej jako nudna osoba, momentami po prostu sztuczna postać powieści. Trudno więc ją polubić, czy znienawidzić.

Akcja książki toczy się głównie w Londynie, jednak jest to niemal niezauważalne i trudno odczuwalne. Nie łatwo jest przenieść się na ulice stolicy Wielkiej Brytanii i poczuć klimat tego miejsca. Moim zdaniem klimatu i pewnego czaru momentami brakuje całej książce.

Dzwięki duszy to szybko czytająca się lektura. Szczególnie dla niewymagających Czytelników. Osobiście nie jest to powieść dla mnie, spodziewałam się po niej o wiele więcej. Nie poleciłabym jej, jednak na pewno przypadnie ona komuś do gustu i będzie to świetny sposób na spędzenie wolnego czasu. Przekonajcie się sami.

Informacje o książce:
Tytuł: Dźwięki duszy
Tytuł oryginału: Dźwięki duszy
Autor: Monika Pacia
ISBN: 9788379420025
Wydawca: Novae Res
Rok: 2013

Sklepik Moznaprzeczytac.pl

Serwis recenzencki rozwijany jest przez Fundację Można Przeczytać