Szepty o wschodzie księżyca
C. C. Hunter
To już czwarta część książki o przygodach Kylie Glen, a ja już czwarty raz prześlizguję się przez nią w mgnieniu oka. Coś jest w sposobie pisania pani Hunter, że nie ważne jak dużo stron będzie miała kolejna opowieść o Kylie, czy 300 czy 1000, przeczytanie jej nie zajmie więcej niż trzy dni. Niesamowitych, nagłych i nieprzewidywanych wydarzeń w każdej książce z serii Wodospady cienia, jest tyle, ile nagłych zgonów w książkach Georga Martina, czyli dosłownie na każdej stronie coś się dzieje. Co tym razem?
Kameleon, jaszczurka która potrafi zmieniać kolor swojej skóry dostosowując się tym samym do otoczenia i tworząc kamuflaż idealny. Kylie jest właśnie tego typu. To obwieścił jej tato, jesteśmy kameleonami i znowu zrobił puf i znikł, pozostawiając swoją córkę z pytaniem tkwiącym w gardle. Czym jest kameleon w świecie nadprzyrodzonych istot? Zarówno Kylie jak i Czytelnicy muszą się tego domyślać. Do tego wszystkiego dochodzą nadprzyrodzeni agenci z biura Burnetta, którzy najpierw proszą uprzejmie Kylie o zgodę na badania, gdy jednak to nic nie daje, zawiadamiają jej matkę, że dziewczyna powinna przejść badania. Niczego nieświadoma kobieta, która nie wie nawet, że jej córka ma niezwykłe zdolności, wpada w szał, na szczęście rodzicielka najpierw robi burdę Holiday, że ta nie powiedziała iż z Kylie jest „coś nie tak… JFB się jednak nie poddaje i uderza do ojczyma Kylie. Dziewczynie wciąż udaje się wywinąć z niebezpiecznych badań, ale na jak długo?
Do tego wszystkiego dochodzi duch, który wygląda dosłownie jak martwa Holiday! Zjawa na początku nie pamięta kim jest, ani po co nawiedza Kylie, ale mimo wszystko nie zwiastuje nic dobrego. Czyżby rudowłosa komendantka miała niebawem pożegnać się z tym światem?
W miłości też nie idzie blondynce najlepiej. Lucas przystojny wilkołak, który nie daje Kylie spokoju, teraz postanowił ubiegać się o stanowisko w radzie wilkołaków, niestety, inni przedstawiciele jego gatunku bardzo nieprzychylnie widzą jego związek z… nieznaną nadnaturalną istotą jaką jest Kylie.
Lubię tę serię i powiem szczerze są to książki, które z czystym sercem poleciłabym do przeczytania własnej córce. Hunter ma niesamowity styl, w którym jako Czytelnik, wydaje mi się, że „płynę” po kolejnych stronach. Kylie to mądra dziewczyna, choć miejscami bardzo denerwowało mnie jej narzekanie na wszytko. Fakt, ma całkiem sporo problemów, ale bardzo lubi je od nowa i od nowa wymieniać i dręczyć się nimi w kółko. Zamiast siąść na przysłowiowym tyłku i powiedzieć sobie, ok to i to rozwiążę jak przyjedzie taka i taka osoba, to i to wyjaśnię wtedy i wtedy itp. Te jej ględzenie sprawiało, że Kylie zmieniała się w taką fajtłapowatą Bellę, ale przynajmniej nadrabiała to dobrym humorem. Problemy Kylie są tak znaczące, że zarówno Holiday jak i Burnett, nie zajmują się nikim innym poza nią, a przynajmniej ja mam takie wrażenie. To, jak i fakt, że w tej części autorka trochę zapomniała, że w obozie są inne dzieciaki, które teraz są totalnym tłem dla Kylie, co lekko mnie irytowało przez całą książkę.
Te drobne rzeczy jednak nie są w stanie przyćmić całości fabuły, która jest porywająca i rozkręca się z każdą kartką. Kylie, choć ma wielu adoratorów, nadal ma zdrowy stosunek do swojego pierwszego razu. Wie, że decyzja podjęta pod wpływem chwili i emocji, może być taką, której później będzie żałować. Przystojny wilkołak nie naciska, ale trudno jest się oprzeć jego zwierzęcemu magnetyzmowi, a i chwile spędzone z nim sam na sam, stają się coraz bardziej pikantne.
Podsumowując, to dobra i przyjemna lektura. Rozrywka w sam raz na słoneczne dni na balkonie z książką. Nie zanudzi, nie wprawi Czytelnika we wzniosłe refleksje nad swoim życiem, ale z kolei rozśmieszy i zabierze trochę czasu, dając w zamian dużą dawkę humoru. Polecam wszystkie części!
Informacje o książce:
Tytuł: Szepty w wschodzie księżyca
Tytuł oryginału: Whispers at Moonrise
Autor: C. C. Hunter
ISBN: 9788372294586
Wydawca: Feeria Young
Rok: 2015
