Windykator Szatana – Włodzimierz Krzysztoszek
Pierwsze co przychodzi mi na myśl po przeczytaniu „Windykatora Szatanaˮ, to Teatr absurdu. Tak wiele podobieństw można odnaleźć w tej sporych rozmiarów książce. Teatr absurdu to jeden z nurtów w teatrze współczesnym, ale co ważniejsze najbardziej charakterystyczną cechą jest kwestionowanie ontologicznego rozstrzygnięcia świata. Przewodnimi tematami są niepewności – niepewność rzeczywistości i otaczającego nas świata. Zupełnie tak, jak w tej książce...