Ewa Piątek

Wyobraź sobie, że stoisz przed drzwiami. Drzwiami do najbardziej wykrzywionych, wybruzdowanych i wyfałdowanych rejonów ludzkiego, zneurociałego umysłu. Drzwiami do najbardziej intymnych zakamarków zagubionej, samotnej, nieszczęśliwej duszy. Przed Tobą możliwość zejścia na samo dno tej duszy i tego umysłu. Po co? Po to, aby w tej destrukcyjnej psychice i obsesyjnie zaburzonej rzeczywistości, którą tworzy, odnaleźć to, co pozornie nie istnieje – logikę i sens. Drzwi do tego świata mają idealnie, wzorcowo malinowy kolor i tabliczkę – ujęty w nawias, równie idealnie biały napis [Drogi _ Zakodowany].

■ Czytaj dalej »