Złota ryba – recenzja książki

Złota ryba
José Fréches

Druga część sagi Talizman z Nefrytu to historia poświęcona synowi Lu Bulweia, który za sprawą intrygi uważany jest za syna cesarza i cesarzowej.  Autor Jose Freches ponownie zaskakuje czytelnika niezwykłym obrazem przyszłego Państwa środka jakim staje się Qin.

Autor José Fréches jest absolwentem historii sztuki oraz Wyższej Szkoły Administracyjnej. Pracował, jako kustosz w muzeach czy też doradca do spraw mediów, ale chyba najlepiej odnalazł się w pisaniu książek.

Jak tylko przeczytałam Niebiańskie konie i z tyłu książki zobaczyłam jeszcze dwie części z tej serii postanowiłam, że bez względu na wszystko muszę przeczytać kolejne dwa tomy. Nie do końca pamiętam w jak krótkim czasie zdobyłam Złotą rybę, ale podejrzewam, że zajęło mi to bardzo niewiele. Ta część historii jest jeszcze bardziej zawiła i wprowadza wiele wątków pobocznych, a każdy z nich jest jeszcze bardziej niezwykły niż poprzedni. Najważniejsza jednak intryga rozgrywa się w samym centrum pałacu, gdzie syn Lu Bulweia zasiada na tronie na skutek nieszczęśliwego zbiegu okoliczności. Choć kupiec koni chciał temu zaradzić nawet zlecił porwanie niemowlęcia, które miało zastąpić na tronie jego syna. Niestety znamię w kształcie ryby, które miało porwane dziecko uniemożliwiło zamianę. Hodowca niebiańskich koni przygarnia porwane niemowlę nadając mu imię Złota Ryba. Chłopiec wychowuje się praktycznie w pałacu tuż obok samego przyszłego cesarza (a prawdziwego syna Lu Bulweia), Zhenga. Syn hodowcy niebiańskich koni niestety nie dziedziczy po ojcu spokoju i mądrości. Jest porywczy i okrutny, choć pod jego rządami zwykłe Qin przekształca się w cesarstwo.

Intryga się zacieśnia, talizman z nefrytu krąży dalej pośród bohaterów książki. Historia powstania Wielkiego Muru miesza się z fikcja literacką, a to wszystko daje naprawdę wspaniała książkę. Może nie jest ona napisana lekkim i zabawnym językiem, ale też, gdy poznamy bohaterów, ich pragnienia i dążenia trudno jest się z nimi rozstać i nie czekać na dalszą części powieści.

Niektóre postacie są tragiczne inne ujmujące a jeszcze innych po prostu się nie lubi. Autor książki świetnie przedstawił ludzki charakter zawierając w powieści ziarnko magii, prawdy historycznej i zwykłej życiowej mądrości, a wszystko to we wspaniałej kulturze wschodu. Osobiście nie znam się dobrze na historii oprócz tego, co pamiętam z lekcji i choć niektóre opisy rytuałów czy wierzeń mogą być dla nas trudne, to Fréches przedstawia to w tak zrozumiały sposób czyniąc z książki wspaniałą powieść, która zachwyca swoją tajemniczością i poświęceniem wielu ludzi. Uwielbiam te książki, więc gorąco je polecam.