Weź mnie za rękę
Tove Alsterdal
Prawie do ostatniej chwili zwlekałam z napisaniem recenzji kryminału „Weź mnie za rękę” Tove Alsterdal, gdyż do końca nie byłam pewna co mam napisać. Bardzo rzadko mi się zdarza, że książka budzi w mnie tak mało emocji. Sama do końca nie wiem, czy mi się spodobała, czy nie. Na początku zapowiada się bardzo ciekawie, śmierć jednej z bohaterek – Charlie, dobry, mocny wstęp. Kobieta wychodzi z baru z obcym mężczyzną, po czym nad ranem skacze z balkonu. Jej śmierć na początku wydaje się być samobójstwem. Policja szybko zamyka sprawę, nie mając żadnych podejrzeń, że mogło być inaczej, nie stwierdzają udziału osób trzecich. Alkohol oraz narkotyki wykryte we krwi dziewczyny potwierdzają tylko ich teorie. W tym momencie do akcji wkracza siostra Charile – Helen Bergman, która zaczyna bliżej przyglądać się całej sprawie. Idzie do mieszkania dziewczyny, stara się znaleźć rzeczy wskazujące na to, że chłopak, który odprowadzał kobietę z imprezy miał swój udział w skoku. Poznaje też sąsiada Charlie, który okazuje się być niezmiernie zakochany w kobiecie, oraz który ewidentnie wie o rzeczach, które mogłyby pomóc we wznowieniu śledztwa.
Powieści nie mogę zaliczyć do gatunku typowego kryminału, gdyż nie patrzymy na ręce śledczym, nie ma żadnych domysłów policji, powiązania z inną zbrodnią. Rozwinięte wątki poboczne bardziej nasuwają na myśl powieść obyczajową. Sprawa domniemanego samobójstwa zostaje zamknięta na samym początku. Śledzimy tylko dość nieudolne próby wznowienia śledztwa przez Helen. Poznajemy też przeszłość bohaterek. Losy ich matki, która porzuciła je gdy były małe i wyjechała ze Szwecji do Argentyny ze swoją nową miłością, mężczyzną, który wciągnął ją w świat wojny domowej i porachunków Argentyńczyków. W pewnym momencie mini śledztwa Bergman okazuje się, że Charlie miała obsesje na punkcie odnalezienia matki i tuż przed śmiercią wpadła na pewien ślad, który zaprowadził ją do Buenos Aires. Siostra podąża śladami, które udało jej się odkryć. Akcja powieści przenosi się również do lat 1977-1978, gdzie poznajemy historię matki dziewczynek. W między czasie wplatają się nam wątki ojca, który niby widział mordercę ale był pijany i nie jest pewny czy to była rzeczywistość czy ułuda, macochy i cała masa innych, co w rezultacie powoduje, że książka staje się męcząca i stanowczo za długa. Myślę, że wycięcie kilku postaci i skrócenie całości o 100-150 stron sprawiłoby, że całości zyskałaby na przekazie. Nie mogę powiedzieć, że całość jest napisana niedbale, czy, że przerosła autorkę – wszystkie wątki zostały opowiedziane od początku do końca, nic nie zostało pominięte, ale według mnie było ich stanowczo za dużo i niektóre nie wnosiły nic do całości, tylko przedłużały zakończenie. Sprawiło to, że ledwo dotrwałam do końca.
Zawiodłam się na „Weź mnie za rękę” gdyż bardzo lubię szwedzkie kryminały. Chętnie po nie sięgam i nie rozczarowały mnie do tej pory. Przed lekturą książki przeczytałam co nieco o Pani Asterdal – jest to szwedzka dziennikarka i dramatopisarka. Zdziwiło mnie, że jest obecnie najciekawszą i najważniejszą autorką powieści kryminalnych w Szwecji. W Polsce są dostępne jej jeszcze dwie powieści „Kobiety na plaży” i „Grobowiec z ciszy”. Zastanawiam się od kilku dni, czy nie sięgnąć po nie, aby mieć porównanie warsztatu. Nie chcę skreślać autorki od razu, tylko dać jej drugą szansę, gdyż książka zapowiadała się naprawdę dobrze, jednak rozwinięcie okazało się za długie i nużące. Może wcześniejsze powieści są krótsze i co za tym idzie pełniejsze akcji. Przecież pochlebna opinia musi mieć swoje korzenie, a ja nie chcę, żeby umknęły mi naprawdę świetne pozycje.
Zastanawiam się też nad tym, komu mogę polecić tę pozycję i sama nie wiem do końca. Myślę, że na pewno powinni sięgnąć po nią czytelnicy, którzy znają wcześniejsze pozycje autorki. Może zaznajomieni z jej twórczością będą umieli inaczej spojrzeć na „Weź mnie za rękę” i bardziej docenić jej warsztat oraz mnogość wątków.
Informacje o książce:
Tytuł: Weź mnie za rękę
Tytuł oryginału: Låt mig ta din hand
Autor: Tove Alsterdal
ISBN: 9788377586457
Wydawca: Akurat
Rok: 2016