Świętość zaczyna się zwyczajnie… od uśmiechu! Rekolekcje wielkopostne
Leon Knabit OSB
„Dla mnie osobiście najtrudniejsze słowa Jana Pawła II były te wypowiedziane w Starym Sączu, przy kanonizacji św. Kingi: Nie trzeba lękać się świętości. Dobry człowiek – tak, to normalne, ale być świętym? To chyba nie dla mnie; ani dla księdza, ani dla świeckiego. A tu papież z całą mocą: Nie trzeba lękać się świętości. Grzechu ludzie często się nie lękają, nie lękają się pogniewać, popić, wydziwiać w sferze seksualnej, ukraść i nie wiadomo, co jeszcze, ale być świętym? – To chyba nie dla mnie. Może jednak dla mnie, tylko jaka ma być ta świętość?”
Od czasów Soboru Watykańskiego II Kościół szczególnie mocno podkreśla powołanie każdego człowieka do świętości. Można powiedzieć, że nic w tym dziwnego. Wszak jest to podstawowe powołanie każdego z nas. Oczywiście do świętości dochodzimy, realizując nasze „indywidualne” powołania: do kapłaństwa, życia zakonnego, małżeństwa. Wielkim promotorem świętości był Jan Paweł II. Liczne beatyfikacje i kanonizacje, których dokonał miały być dowodem na to, że święci żyją wśród nas. Bardzo często bowiem postrzegamy ich jako „nadludzi”, jakąś osobną kategorię do której na pewno nie będziemy zaliczeni. Na powołanie każdego do świętości zwraca również uwagę papież Franciszek. Pisze o tym w swojej adhortacji apostolskiej „Gaudete et exsultate”.
Tego tematu dotyczy także nowa książka o. Leona Knabita OSB pod tytułem „Świętość zaczyna się zwyczajnie… od uśmiechu! Rekolekcje wielkopostne”. Pozycja ta ukazała się nakładem wydawnictwa Benedyktynów w Tyńcu. Myślę, że autora nikomu nie trzeba szerzej przedstawiać. Ojciec Leon jest wszakże jednym z najbardziej znanych polskich zakonników. Tym razem podejmuje problematykę świętości.
Książka jest zapisem rekolekcji wielkopostnych, które o. Knabit wygłosił w 2010 roku w parafii św. Antoniego w Redzie k. Pucka. Autor przyzwyczaił nas już do tego, że w prostych słowach mówi o niezwykle ważnych sprawach. W jego naukach obecna jest zarówno „wielka” teologia, jak i zwyczajne życie. Obficie czerpie ze swojego bogatego doświadczenia duszpasterskiego. Dzięki licznym przykładom, podpowiada nam, jak możemy wcielać wiarę w nasze codzienne życie.
Swoje rekolekcje wielkopostne – a więc i książkę – rozpoczyna od… chodzenia do kościoła. Co za banalny temat, powie ktoś. Czyż jednak nie jest tak, że najbardziej „niedomagamy” duchowo w podstawowych kwestiach? Ojciec Leon przypomina więc ważne prawdy, o których często nie mamy czasu myśleć w codziennym życiu. Mówi więc dużo o chodzeniu w niedzielę do kościoła, a także o zachowaniu podczas liturgii. Spory fragment poświęca uczestnictwu w nabożeństwach przez dzieci. Stawia nam – wiernym – pytanie o to, kim jest dla nas Chrystus i Jego Kościół? Czy rozumiemy miłość Boga względem nas? We wszystkich konferencjach zapisanych w książce wybrzmiewa troska o jedno – abyśmy byli coraz bardziej dojrzalszymi katolikami. Abyśmy coraz lepiej rozumieli Pismo Święte i Kościół z jego przykazaniami. Czasem w humorystyczny sposób o. Leon pokazuje ludzi, którzy są niedojrzali w swojej wierze. Chociaż mienią się katolikami, zdają się nie rozumieć co właściwie znaczy to słowo. Przywołuje historię pewnego małżeństwa, które podczas wizyty duszpasterskiej (popularnej „kolędy”) usłyszało od kapłana radę, aby… zarejestrowali własny „kościół”.
Sporo miejsca poświęca także ojciec Knabit szatanowi. Przypomina, że nie jest to jedynie jakaś abstrakcyjna idea, lecz realny byt. Istota bardzo mądra i przebiegła, która „nastaje” na człowieka. Można bowiem powiedzieć, że w odwiecznym dramacie zbawienia biorą udział zawsze trzy osoby: Bóg, szatan i człowiek. Prosi nas więc autor książki, abyśmy nie ulegali temu który namawia do złej drogi. Wzywa, abyśmy zawsze trwali przy Bogu – nawet jeśli często Go nie rozumiemy. Porusza bardzo trudne tematy cierpienia i śmierci.
„Świętość…” to bardzo potrzebna książka. Sięgając po nią, mamy możliwość po raz kolejny zastanowić się nad sobą i nad swoją wiarą. Czy pogłębiam swoją wiedzę religijną? Czy staram się żyć na co dzień zgodnie z Ewangelią? W jakim celu chodzę do kościoła? O. Leon Knabit OSB prowadzi nas przez te tematy, abyśmy uświadomili sobie że nasze życie powinno być piękne i wartościowe. Każdemu z osobna przypomina, że „świętość zaczyna się zwyczajnie… od uśmiechu”.
Gorąco polecam lekturę, nie tylko w okresie Wielkiego Postu. Naprawdę warto.
Informacje o książce:
Tytuł: Świętość zaczyna się zwyczajnie… od uśmiechu! Rekolekcje wielkopostne
Tytuł oryginału: Świętość zaczyna się zwyczajnie… od uśmiechu! Rekolekcje wielkopostne
Autor: Leon Knabit OSB
ISBN: 9788373547711
Wydawca: TYNIEC Wydawnictwo Benedyktynów
Rok: 2018